19.12.2015
Jaworze, Powiat Bielski
Odeszła Jadwiga Roik
Zmarła Jadwiga Roik, modelowa pracownica administracji, a przede wszystkim niestrudzona kolekcjonerka wszelkich śladów z dziejów Jaworza.
Zmarłą pożegnano 14 października podczas mszy w kościele Opatrzności Bożej w Jaworzu. ? Znałem panią Jadwigę od dawna. Była dla mnie wzorem profesjonalizmu pracy w administracji. Jej wielką pasją była historia i Jaworze ma wobec niej wielki dług wdzięczności ? wspomina wójt Jaworza Radosław Ostałkiewicz. Wyjaśnia, że to dzięki jej pracy nad poszukiwaniem wszelkich śladów i dokumentów z dziejów miejscowości udało się nawiązać kontakt z rodziną dawnych właścicieli Jaworza Saint-Genois d?Anneaucourt. Dzięki temu pozyskano dziesiątki cennych dokumentów, które następnie zostały poddane digitalizacji. ? Bez jej wytrwałości byłoby do niemożliwe ? podkreśla wójt Ostałkiewicz.
Jadwiga Roik przeprowadziła się do Jaworza wraz z rodzicami w 1935 r. Od tej chwili całe jej życie było związane z tą miejscowością. Po wojnie przez krótki czas pracowała w Katowicach w urzędzie Wojewódzkim, a od 1947 r. już tylko w urzędach i instytucjach Urzędu Gminy w Jaworzu. Była referentem, następnie sekretarzem gminy, a przez wiele lat pełniła funkcję kierownika Urzędu Stanu Cywilnego. ? Całe pokolenia rodzin jaworzan zapamiętają na zawsze panią Jadzię, bo to ona im udzielała ślubu ? dodaje wójt. Ostatnie lata przed emeryturą była kierowniczką Gminnej Biblioteki Publicznej w Jaworzu. Wójt Radosław Ostałkiewicz podkreśla jej duże zaangażowanie na początku lat 90., podczas uzyskiwania przez Jaworze samodzielności jako odrębnej jednostki samorządu terytorialnego ? gminy.
Z kolei pasja historyczna pojawiła się u niej niespodziewanie, gdy w 1963 r. Józef Kobiela, ówczesny przewodniczący Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, zaprosił ją do wspólnego gromadzenia materiałów, dokumentowania i spisywania historii Jaworza. Pani Jadwiga poświęciła setki godzin, mimo osobistej tragedii, jakiej doznała na początku lat 70. ub.wieku, na wyszukiwanie w muzeach i archiwach Śląska, Czech i Austrii dokumentów, dotyczących historii Jaworza. Efektem była monografia miejscowości ?Dzieje Jaworza na przestrzeni wieków? oraz wiele artykułów i opracowań historycznych, dotyczących różnych aspektów życia miejscowości. Warto dodać, że była również aktywną członkinią jaworzańskiego Koła Gospodyń Wiejskich nr 1.
Za swoje zasługi została doceniona Srebrną Cieszynianką, nominacją do Nagrody Ks. Londzina, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką Ministra Kultury ?Zasłużony Działacz Kultury?. (Łu)
Zmarłą pożegnano 14 października podczas mszy w kościele Opatrzności Bożej w Jaworzu. ? Znałem panią Jadwigę od dawna. Była dla mnie wzorem profesjonalizmu pracy w administracji. Jej wielką pasją była historia i Jaworze ma wobec niej wielki dług wdzięczności ? wspomina wójt Jaworza Radosław Ostałkiewicz. Wyjaśnia, że to dzięki jej pracy nad poszukiwaniem wszelkich śladów i dokumentów z dziejów miejscowości udało się nawiązać kontakt z rodziną dawnych właścicieli Jaworza Saint-Genois d?Anneaucourt. Dzięki temu pozyskano dziesiątki cennych dokumentów, które następnie zostały poddane digitalizacji. ? Bez jej wytrwałości byłoby do niemożliwe ? podkreśla wójt Ostałkiewicz.
Jadwiga Roik przeprowadziła się do Jaworza wraz z rodzicami w 1935 r. Od tej chwili całe jej życie było związane z tą miejscowością. Po wojnie przez krótki czas pracowała w Katowicach w urzędzie Wojewódzkim, a od 1947 r. już tylko w urzędach i instytucjach Urzędu Gminy w Jaworzu. Była referentem, następnie sekretarzem gminy, a przez wiele lat pełniła funkcję kierownika Urzędu Stanu Cywilnego. ? Całe pokolenia rodzin jaworzan zapamiętają na zawsze panią Jadzię, bo to ona im udzielała ślubu ? dodaje wójt. Ostatnie lata przed emeryturą była kierowniczką Gminnej Biblioteki Publicznej w Jaworzu. Wójt Radosław Ostałkiewicz podkreśla jej duże zaangażowanie na początku lat 90., podczas uzyskiwania przez Jaworze samodzielności jako odrębnej jednostki samorządu terytorialnego ? gminy.Z kolei pasja historyczna pojawiła się u niej niespodziewanie, gdy w 1963 r. Józef Kobiela, ówczesny przewodniczący Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, zaprosił ją do wspólnego gromadzenia materiałów, dokumentowania i spisywania historii Jaworza. Pani Jadwiga poświęciła setki godzin, mimo osobistej tragedii, jakiej doznała na początku lat 70. ub.wieku, na wyszukiwanie w muzeach i archiwach Śląska, Czech i Austrii dokumentów, dotyczących historii Jaworza. Efektem była monografia miejscowości ?Dzieje Jaworza na przestrzeni wieków? oraz wiele artykułów i opracowań historycznych, dotyczących różnych aspektów życia miejscowości. Warto dodać, że była również aktywną członkinią jaworzańskiego Koła Gospodyń Wiejskich nr 1.
Za swoje zasługi została doceniona Srebrną Cieszynianką, nominacją do Nagrody Ks. Londzina, a także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i odznaką Ministra Kultury ?Zasłużony Działacz Kultury?. (Łu)
