W ostatnich tygodniach odeszli od nas do wieczności kolejni nasi Koledzy. Chcemy choć kilkoma zdaniami wspomnienia upamiętnić ich życie i działalność w „Solidarności”.

Odnotujmy też śmierć Romana Grudnia, współzałożyciela „Solidarności” w ustrońskiej Kuźni (FSM Zakład nr 3), a także odejście niezwykle życzliwych dla „Solidarności” kapłanów: ks. prałata Krzysztofa Ryszki, emerytowanego proboszcza bielskiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa, oraz ks. prałata Jana Sopickiego, byłego proboszcza parafii św. Jana Chrzciciela w Komorowicach, a później Opatrzności Bożej w Białej.

Rodzinom, przyjaciołom i współpracownikom Zmarłych składamy wyrazy szczerego współczucia i solidarności w bólu.

Wieczne odpoczywanie racz im dać Panie…

 

Piotr Brańka (1943-2021)

W środę 24 marca pożegnaliśmy w Cieszynie zmarłego cztery dni wcześniej w wieku 77 lat Piotra Brańkę, działacza „Solidarności” cieszyńskiej „Celmy”.

Piotr Brańka w latach 1980-81 był współzałożycielem i działaczem „Solidarności” w Zakładach Elektromaszynowych „Celma” w Cieszynie, m.in. pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Wydziałowej NSZZ „Solidarność” na Wydziale Technologicznym w tym zakładzie.

W listopadzie 1982 r. wraz z Bolesławem Gwizdałą z tego samego wydziału zorganizował akcję zbierania podpisów pod oświadczeniem popierającym akcję podziemnej „Solidarności” w drugą rocznicę rejestracji statutu tego związku zawodowego. Uznano to za próbę zorganizowania akcji protestacyjnej przeciwko stanowi wojennemu. Służba Bezpieczeństwa aresztowała Brańkę i Gwizdałę. Niedługo później obaj zostali skazani przez Sąd Rejonowy w Cieszynie na karę dziesięciu miesięcy więzienia. Po odzyskaniu wolności Piotr Brańka powrócił do pracy w „Celmie”, gdzie pracował do emerytury, na którą przeszedł w 2000 r.

W ostatnich latach Piotr Brańka był aktywnym członkiem Stowarzyszenia „Podbeskidzie Wspólna Pamięć”. W 2017 r. za swą działalność został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności, miał też przyznany status działacza opozycji antykomunistycznej.

 

W styczniu 2017 roku Piotr Brańka odebrał z rąk prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Jarosława Szarka Krzyż Wolności i Solidarności, przyznany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę.

 

Tadeusz Szczerbowski (1947-2021)

28 marca 2021 roku zmarł Tadeusz Szczerbowski, wieloletni działacz oświęcimskiej i podbeskidzkiej „Solidarności”. Miał niespełna 74 lata.

Tadeusz Szczerbowski urodził się 26 lipca 1947 r. w podoświęcimskich Jawiszowicach. W miejscowości tej mieszkał do swej śmierci. Był długoletnim, oddanym działaczem „Solidarności”  w Zakładach Chemicznych Oświęcim (późniejszej Firmie Chemicznej „Dwory”, obecnie Synthos S.A.). Od 1990 r. był przewodniczącym komisji wydziałowej, od 1995 r. wiceprzewodniczącym Komisji Kombinatu, a w latach 1998-2009 przewodniczącym Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” Firmy Chemicznej „Dwory”.

W latach 1995-2010 był członkiem Zarządu Regionu Podbeskidzie NSZZ „S”, a także delegatem na krajowy zjazd NSZZ „Solidarność”. Działał też w samorządzie terytorialnym, w latach 2010-2018 był radnym powiatu oświęcimskiego i członkiem zarządu tego powiatu, był również działaczem sportowym. Za swą działalność Tadeusz Szczerbowski został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a także uhonorowany tytułem „Zasłużony dla podbeskidzkiej Solidarności”.

 

Kazimierz Żyrek (1954-2021)

2 kwietnia 2021 roku zmarł Kazimierz Żyrek, wieloletni przewodniczący NSZZ „Solidarność” przy Kopalni Węgla Kamiennego „Silesia” w Czechowicach-Dziedzicach. Miał 67 lat.

Kazimierz Żyrek urodził się 1 stycznia 1954 roku w Węgierskiej Górce. W latach 70. zaczął pracować jako górnik dołowy w czechowickiej kopalni „Silesia”. W 1980 roku był tam jednym ze współzałożycieli „Solidarności”, został wybrany na pierwszego przewodniczącego Komisji Zakładowej.

Po wprowadzeniu stanu wojennego nie zaprzestał działalności w zawieszonym związku, za co został internowany w sierpniu 1982 roku. W obozie w Zabrzu-Zaborzu przesiedział ponad trzy miesiące. W 1988 roku reaktywował – m.in. z Kazimierzem Grajcarkiem – działalność „Solidarności” w KWK „Silesia”. Funkcję przewodniczącego KZ pełnił do 2006 roku. W 2003 roku przewodniczył słynnemu, wyjątkowemu w skali całej Polski podziemnemu strajkowi, który wybuchł w KWK „Silesia” w obronie miejsc pracy. Protest ten trwał dziewięć dni i zakończył się zwycięstwem górników – ich kopalnia, skazana już na likwidację, ocalała i istnieje do dzisiaj.

Materiał NSZZ „Solidarność” Podbeskidzia